Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Περί Ηθικής & Αλλαγής


    Όπως έγραψα κάποτε σ΄έναν συνιδεάτη μου: "η Ηθική δεν βρίσκεται σε κανα χωράφι για να τη μαζέψουμε, ούτε και στη θαλασσα για να την ψαρέψουμε. Την Ηθική τη φτιάχνουμε εμείς μέσα στην πολιτεία μας με τους θεσμούς, τις αξίες και τους νόμους μας"

  Σήμερα όμως, οι Θεσμοί, οι Αξίες και οι Νόμοι, δεν είναι "μας". ΔΕΝ είναι δικοί μας, τους έχουμε αφήσει να τους φτιάξουν οι 300, αποφεύγοντας να αναλάβουμε συστηματικά την ευθύνη γι όλ' αυτά.

  Και μάλλον ο λόγος για τον οποίο λειτουργούμε έτσι, είναι απλός: Γιατί τα τελευταία 2,5 χιλιάδες χρόνια βρισκόμαστε μόνιμα κάτω από το ζυγό ενός κατακτητή (επιτρέψτε μου να θεωρω και το Βυζάντιο σαν κατακτητή του Ελλαδικού χώρου) με τον οποίο κατακτητή η σχέση μας ήταν μια ατελείωτη υποκρισία για δήθεν υπακοή στους νόμους και τις διαταγές του (λογικότατο) και μια συστηματικότατη προσπάθεια φοροδιαφυγής για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε από τα δυσβάστακτα χαράτσια (επίσης λογικότατο).

  Και τώρα τι? και τώρα ακριβώς τα ίδια κάνουμε, τίποτα δεν έχει αλλάξει, ΤΙΠΟΤΑ. Συστηματικά παραβιάζουμε με την πρώτη ευκαιρία τους νομους και προσπαθούμε ασταμάτητα να φοροδιαφεύγουμε.

  Ο πολιτισμένος και μορφωμένος όμως Ελληνας (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι) θα πει: "μα καλά, δεν έχουμε καταλάβει ότι το κράτος είμαστε εμείς? δεν έχουμε καταλάβει ότι κλέβουμε τον εαυτό μας? Δεν έχουμε καταλάβει ότι έτσι καταστρέφουμε τη χώρα μας?"

  Η δική μου απάντηση είναι και πάλι: "η Ηθική δεν βρίσκεται σε κανα χωράφι για να τη μαζέψουμε, ούτε και στη θάλασσα για να την ψαρέψουμε. Την Ηθική τη φτιάχνουμε εμείς μέσα στην πολιτεία μας με τους θεσμούς, τις αξίες και τους νόμους μας"

(Επειδή αναφέρομαι στη Ηθική κατα Αριστοτελικό τρόπο, επιτρέψτε μου μια παρένθεση: Σ' αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνουμε ότι το ήθος στον Αριστοτέλη δεν νοείται διακεκριμένο από την πολιτική. Ουσιαστικά πρόκειται για το πολιτικό ήθος, που πραγματώνεται και νοηματοδοτείται στο πλαίσιο της πόλης.)

  Αλλά θα πρέπει να τα φτιάξουμε εμείς και όχι να περιμένουμε "δήθεν" από τους άλλους. Οι οποίοι, πολύ λογικά, μας βλέπουν σαν πελατάκια από τα οποία θα αποκομίσουν (προφανώς) κέρδος. Γιατί οι πελατειακές σχέσεις εκτός από τον πελάτη έχουν και τον έμπορο/επιχειρηματία/πωλητή/ιδιώτη whatever, μην το ξεχνάμε.

  Δεν ειναι τιμητικό να είμαστε πελάτες στην χώρα μας και να περιμενουμε να μας συμπεριφέρονται σαν πελάτες οι βουλευτές (τα αφεντικά του τόπου δηλαδή). Και εδώ έρχεται το δεύτερο πάτημα, γιατί τόσα χρόνια λιγούρηδες και πεινασμένοι όπως είμαστε (2.5Κ years ειν αυτά), νομίσαμε πως γενόμενοι πελάτες θα περνάμε φίνα!! Αποκτήσαμε δικαίωμα στο pampering και τη πελατειακή περιποίηση. Και πως να τ αφήσεις τώρα όλ' αυτά αγαπητέ? ε? Πως ν αφήσεις τη φροντίδα του βουλευτή που σου λεγε "ψήφισε και θα σε διορίσω, θα σου κανω το ρουσφετι"? και θα περάσεις ζωή εξασφαλισμένη και χαρισάμενη? οεο?

  Τώρα όμως που μας έφερε το λογαριασμό το αφεντικό, τι θα κανουμε? Και δε φτάνει που μας έφερε το λογαριασμό, μας έχει κατακλέψει, έχει φτιάξει τους νόμους όπως θέλει για να είναι σταθερά αθώος, είναι ο ίδιος η εκτελεστική εξουσία (Υπουργός κτλ), έχει διορίσει (με την ίδια πελατειακή σχέση) όλους τους ανώτερους δικαστές της χώρας (πελατάκια κι αυτοί δηλ.) και σα να μην φτάνει αυτό λέει πως μονο οι όμοιοι του μπορούν να τον δικάσουν με κάτι εξεταστικές επιτροπές στη βουλη κτλ. οι οποίοι όμως δεν είναι και δικαστές … εε? Ούτε ο Χριστός δεν θα τα έλεγε αυτά.

  Κατα τη γνώμη μου υπάρχουν δύο (2) δρόμοι:

  1ος Δρόμος: Μένουμε όπως είμαστε σα νοοτροπία και δινουμε το ΟΚ για να πουλήσουν το "μαγαζί" τα καμάρια του κοινοβουλίου και συνεχίζουμε επισήμως πια αυτό που κάναμε εδώ και 2.5Κ years. Το ξέρουμε να το κάνουμε πολύ πετυχημένα και θα επιβιώσουμε μια χαρά. Εγω όμως προσωπικά λέω να την κάνω όπως - όπως απο το Ελλαδισταν για οπου κατσει καλύτερα μιας και "ραγίας" μπορώ να είμαι κι αλλού και μάλιστα σε πιο πολιτισμένο περιβάλλον. Ασε που σίγουρα θα αποδίδω και καλύτερα στη δουλειά μου κτλ κτλ .. τα ξέρουμε όλοι για το πως είναι η ράτσα μας εκτός Ελλάδας.

  2ος Δρόμος: ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ, πετάμε την πάνα, μαθαίνουμε να μην χέζουμε πάνω μας και γινόμαστε πολίτες αυτού του τόπου. Δηλαδή: 
     α. καταργούμε το Σύνταγμα και φτιάχνουμε νέο, ψηφίζοντας το άρθρο προς άρθρο όπως οι Ισλανδοί
     β. αναλαμβάνουμε τις τρεις εξουσίες του κράτους (Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική). Ένα καταπληκτικό άρθρο για τις εξουσίες είναι αυτό: http://anarmodios.wordpress.com/2012/01/18/1-488/#more-2531. θα γράψω σε άλλο post κάποια πράγματα.

  Για εμάς Ελληναράδες μου, δεν έχει μεσοβέζικες λύσεις, δεν είμαστε σαν τους άλλους λαούς που έχουν κάνει τις επαναστάσεις τους (πχ. βλέπε Γαλλική…). Εμείς καλούμαστε Ιστορικά να κάνουμε τώρα την πολιτική μας επανάσταση, αλλιώς ας σωπάσουμε και ας γυρίσουμε σε αυτά που κάνουμε τους τελευταίους 25 αιώνες.

  Τώρα λοιπόν είναι η τελευταία ευκαιρία ν' αλλάξεις αγαπητέ συν-Έλληνα. Αν θες, αν δε θες πες το να το ξέρουμε μια ώρα νωρίτερα. 

  Τέλος, αν έχεις άποψη γράψ'τη, είμαι/είμαστε όλοι "αυτιά" !!

  Σταύρος